D'aüra en lai l'occitan vivaroaupenc vai aguer son metòde d'aprendissatge de referéncia : A nòstre biais – Apprendre l'occitan vivaro-alpin de Gerard Ligozat, qu'es membre dau Conselh Linguistic dau Congrès.
Unicament publicats en occitan fins adara, los poèmas de Max Lafarga n’avián jamai fait l’objècte d’una traduccion en francés.
Aqueste libre enclau un escapolon de 1000 mots occitans, illustrats d’un biais plasent e acompanhats de la prononciacion figurada per tal de los poder dire amb l’accent que cal.
Que sia per la premsa, o en conferéncias batalèras o animadas en librerias o hitas de cultura, la navèra edicion deu Dictionnaire du Béarnais et du Gascon modernes de Simin Palay, coeditat per las edicions Reclams e lo Congrès permanent de la lenga occitana, que hè parlar d'era.
Eth Cartulari d’Auloron, libe manuscrit conservat aths Archius d’Auloron, qu’esté establit en sègle XVIau pera comunautat municipau d’Auloron (Bearn) tà har vàler eths drets dera vila i eras libertats deths vesins.
Ven d’èsser publicat, dins lo quadre del projècte « Les Parlers du Croissant » portat pel CNRS :
