Recèrca-publicacions

L’Associacion Pel Desvolopament de l’Occitan (A.D.Oc) – Mende/Losera - a lo plaser d’anonciar la publicacion d’aquel libre de toponimia cevenòla,

Qu'ei un eveniment deus màgers. Lo diccionari de referéncia de Gasconha, lo Dictionnaire du béarnais et du gascon modernes, que s'èra hèit rar.

Lo XIIIⁿ Congrès de l’Associacion Internacionala d’Estudis Occitans (AIEO) a coma tèma lo rapòrt entre centre e periferia dels domenis culturals e lingüistics (o tanben entre de centres e de periferias)

Una garba de contes causits e adaptats en occitan per Andrieu Lagarda, lo mèstre dels contes d’òc.

Après l’escaduda grana deus diccionaris francés-occitan en 2 tòmes (A-K e L-Z) e de la soa version occitan-francés abracada en 2014,

Paisatge lingüistic de las lengas regionalas

Lo Congrès Permanent de la Lenga Occitana, lo CIRDOC e la Region Occitania que hèn un aperet a comunicacions tà un collòqui qui organizaràn los 12, 13 e 14 de seteme a Tolosa, e qui averà per tematica « Paisatge lingüistic de las lengas regionalas ».

Un pitit carnet de tres còps ren trobat dins-t-un granier : veiquí que tornen dins la memòria los suvenirs daus temps urós de l’enfància e que se destramen los malurs dau pair preisonier de guerra.

Andrieu Lagarda vos convida a caminar dins lo monde dels sieus contes meravilhoses, de cap als Tres castèls del diable.

Las edicions camins - Letras d'òc que sòrten de har paréisher ua garba bilingua d'arreproèrs e dísers de Bearn e Gasconha, peu Jean-Baptiste Laborde.

Reedicion deu recuelh de poèmas d’Emmanuel Delbousquet « Capvath la lana » a las edicions d’Albret-Amis du Vieux-Nérac. Qu’ei lo purmèr còp que lo libe ei tornat editar despuish la soa publicacion postuma per Antonin Perbòsc en 1924.

Los Cinquanta cinc sonets de Shakespeare que venon d’èsser adaptats en occitan.

Lo Cap’Òc que publica « Que’m triga doman ! ». L’obratge que conta l’istòria d’un personatge qui partatja los sons sentits tau son darrèr dia de las vacanças. Qu’imagina quin se debanarà lo son dia de rentrada l’endedia.

Que pareish lo libe Gascon et français chez les Israélites d'Aquitaine de Peter Nahon en çò de las edicions Classiques Garnier.

Es d'ara enlà possible de legir las istòrias de l'eròi de Goscinny e Sempé Lo Pichon Nicolas en occitan vivaroalpenc.

Vidas. Des hommes et une langue : itinéraires biographiques XIX^e et XX^e siècle es un libre que parla d’aqueles qu’an obrat en favor de la lenga.

L'IEO que publica un lexic deu rugbi en occitan gascon. Lo rugbi, per estar d’origina anglesa, que s’ei beròi enrasigat en país occitan e, solide, la lenga nosta qu’a marcat aquela practica esportiva.

Qu’ei dab lo títol de : « Grammaire Gasconne du parler de la Grande-Lande et du Born » que Renaud Lassalle prepausa aqueth obratge a las Éditions des régionalismes.

Las edicions de l’Institut d’Estudis Occitans prepausan quatre títols novèls. Aquela « Plega 2018» se compausa de tres romans e d’un recuèlh de sèt novèlas.

La zòna dita del « creissent », als limits nòrd de la lenga occitana, es dempuèi qualques meses lo subjècte d’una enquèsta aviada per de cercaires del CNRS e sostenguda per l’Agéncia Nacionala de la Recèrca (ANR).

Joan Rós, sòci del Conselh lingüistic del Congrès, a publicat en cò de Letras d'Òc una revirada en occitan de Nosautres d'Evgueni Zamiatin.

David Grosclaude que publica a Adeo Los mots e lo baston, un libe qui ensaja d'analisar l'evolucion de las politicas lingüisticas tà l'occitan d'aquestas darrèras decennias.